บาคาร่า เป็นเวลาหลายปีที่พ่อแม่ของเขาลำบากในการเลี้ยงดูลูกสามคนในเมืองแองเคอเรจ รัฐอะแลสกา ซึ่งค่าอาหารสูงลิ่ว พ่อเลี้ยงของเขาหยุดงานที่มั่นคงแต่รายได้น้อยในตำแหน่งผู้ช่วยทันตแพทย์ ส่วนแม่ของเขาทำงานแปลกๆ หลายอย่าง เด็กๆ แสดงความคิดเห็นว่า "การส่งสมุดโทรศัพท์เป็นวิธีที่แย่ที่สุดในการใช้เวลาวันอาทิตย์เมื่อคุณยังเป็นเด็ก" Olds กล่าว ปัจจุบันเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ในหน่วย Entrepreneurship Management ที่ Harvard Business School ครอบครัวอาศัยเงินเดือนต่อเงินเดือน และถึงกระนั้น เมื่อ Olds ยังเป็นวัยรุ่น พ่อแม่ของเขารวบรวมสติและระดมเงินทุนเพื่อเปิดตัวโครงการฝึกอบรมวิชาชีพสำหรับผู้ช่วยทันตแพทย์ รายได้จากธุรกิจใหม่ผลักดันให้พวกเขาหลุดพ้นจากความยากจนและกลายเป็นชนชั้นกลาง นักเศรษฐศาสตร์รุ่นเก่ารู้สึกทึ่ง"พวกเขาไม่มีประสบการณ์ในการเริ่มต้นธุรกิจ และพวกเขาไม่สามารถขอสินเชื่อได้ เพราะพวกเขาไม่มีเครดิต" Olds ซึ่งเข้าร่วมคณะ HBS ในเดือนกรกฎาคมกล่าว "ฉันอยากรู้ว่าอะไรที่ทำให้พวกเขาสามารถประหยัดเงินทุนเริ่มต้นได้ และอะไรทำให้พวกเขากล้าเสี่ยงที่จะเปิดตัวบริษัท"

ในที่สุด ความอยากรู้อยากเห็นก็นำไปสู่วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกของเขา: ชุดการศึกษาที่แสดงให้เห็นความเชื่อมโยงที่ชัดเจนระหว่างเครือข่ายความปลอดภัยทางสังคมกับการเป็นผู้ประกอบการ ในระยะสั้น Olds พบว่าการเข้าถึงบริการสวัสดิการสาธารณะที่เพิ่มขึ้นนำไปสู่การก่อตั้งบริษัทใหม่เพิ่มขึ้น (เอกสารอ้างอิงตัวอย่างที่เกี่ยวข้อง: ผู้แต่ง เจ.เค. โรว์ลิ่ง ผู้เขียนนวนิยายแฮร์รี่ พอตเตอร์เรื่องแรกขณะรับสวัสดิการในสหราชอาณาจักร)

"โครงการประกันสังคมสามารถส่งเสริมการเป็นผู้ประกอบการได้โดยการลดความเสี่ยงของการเป็นเจ้าของธุรกิจและผ่อนคลายข้อจำกัดด้านเครดิต" Olds เขียนไว้ในรายงานปี 2014 เรื่อง " Entrepreneurship and Public Health Insurance Olds เติบโตมากับ Medicaid ซึ่งเป็นโครงการประกันสุขภาพของรัฐบาลกลางสำหรับบุคคลและครอบครัวที่มีรายได้น้อยในสหรัฐอเมริกา ในขณะเดียวกัน ครอบครัวของเขาก็ได้รับความช่วยเหลือซื้ออาหารจากโครงการ Food Stamp เขาค่อนข้างมั่นใจว่าตาข่ายนิรภัยเหล่านี้ช่วยนำไปสู่การก่อตั้งบริษัทของครอบครัวเขา แต่ในขณะที่ประสบการณ์ส่วนตัวของเขากระตุ้นให้เกิดแนวคิดในการศึกษานี้ เขายืนยันว่ามันไม่ได้ทำให้การวิจัยเป็นรูปเป็นร่าง "เรื่องราวของครอบครัวหนึ่งไม่ใช่เอกสารทางเศรษฐศาสตร์" เขากล่าว "ผู้คนรู้สึกประหม่าหากคุณมีเรื่องส่วนตัวที่เกี่ยวข้องกับงานวิจัยของคุณ พวกเขากังวลว่าคุณกำลังนำมุมมองทางอารมณ์มาสู่สิ่งที่ควรเป็นความพยายามทางวิทยาศาสตร์ ดังนั้นบทความส่วนใหญ่ของฉันจึงโน้มน้าวที่ปรึกษาของฉันว่าสิ่งที่ฉันเห็นคือ ทำซ้ำได้และถูกต้องตามหลักวิทยาศาสตร์ นอกจากนี้ ยังบังเอิญใช้ได้กับฉันเป็นการส่วนตัวด้วย"“การมีตาข่ายทำให้คนเหล่านี้เต็มใจที่จะเดินบนลวดหนามมากขึ้น”

Olds มุ่งความสนใจไปที่การศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับโครงการประกันสุขภาพเด็กของรัฐ (SCHIP) โครงการนี้ก่อตั้งขึ้นในปี 2540 ให้บริการประกันสุขภาพแก่เด็กที่ไม่มีประกันในครอบครัวที่มีรายได้ปานกลาง

Olds ศึกษาข้อมูลปี 1992-2011 จากการสำรวจประชากรปัจจุบันของ United States Census Bureau และ Survey of Income and Program Participation เพื่อวิจัยความเชื่อมโยงระหว่าง SCHIP และผู้ประกอบการ เขาเปรียบเทียบข้อมูลสำหรับครัวเรือนที่อยู่ต่ำกว่าเกณฑ์การมีสิทธิ์ได้รับรายได้ของ SCHIP กับครัวเรือนที่อยู่ต่ำกว่าเกณฑ์ก่อนและหลังโปรแกรมมีผลบังคับใช้ สิ่งนี้เลียนแบบผลของการรักษาเชิงทดลองและกลุ่มควบคุม ซึ่งเป็นเทคนิคการวิจัยทั่วไปในกรณีที่การทดลองจริงไม่ได้ผลจริงหรือผิดหลักจริยธรรม (ในกรณีนี้ครัวเรือนที่มีคุณสมบัติสำหรับ SCHIP คือกลุ่มบำบัด)

ข้อมูลแสดงให้เห็นว่า SCHIP มีผลเชิงบวกอย่างมากต่อการเป็นผู้ประกอบการ โครงการดังกล่าวเพิ่มอัตราการประกอบอาชีพอิสระขึ้น 23 เปอร์เซ็นต์ในครัวเรือนที่มีสิทธิ์ เมื่อเทียบกับครัวเรือนที่ไม่มีสิทธิ์ อัตราการเกิดธุรกิจใหม่เพิ่มขึ้น 13 เปอร์เซ็นต์จากครัวเรือนที่มีคุณสมบัติสำหรับ SCHIP อัตราการอยู่รอดของธุรกิจใหม่เพิ่มขึ้น 8 เปอร์เซ็นต์

Olds ดูแลเพื่อค้นหาว่าธุรกิจมีความจริงจังและพยายามอย่างยั่งยืนหรือไม่ Olds กล่าวว่า "นักเศรษฐศาสตร์มักจะคิดในแง่ของศักยภาพการเติบโตของการจ้างงาน "สิ่งที่ฉันพบคือพื้นที่การเติบโตที่ใหญ่ที่สุดคือบริษัทที่จัดตั้งขึ้นใหม่ ครัวเรือนที่มีสิทธิ์มีแนวโน้มที่จะมีธุรกิจที่จัดตั้งขึ้น 31 เปอร์เซ็นต์มากกว่าธุรกิจที่ไม่มีสิทธิ์ ซึ่งมากกว่าผลกระทบเมื่อคุณพิจารณาบริษัททั้งหมด ซึ่งหมายความว่าการจัดจำหน่ายเปลี่ยนไป: โดยรวมแล้วมีบริษัทมากขึ้นเนื่องจากนโยบายนี้ แต่ก็มีบริษัทที่จัดตั้งขึ้นในสัดส่วนที่มากขึ้น นี่เป็นกิจการใหม่ที่ผู้คนจริงจังมากพอที่พวกเขาเต็มใจที่จะดำเนินการขั้นตอนสำคัญของการรวมตัวกัน"

นอกจากนี้เขายังค้นพบว่าส่วนแบ่งของรายได้ครัวเรือนทั้งหมดจากอาชีพอิสระเทียบกับค่าจ้างภายนอกเพิ่มขึ้น 16 เปอร์เซ็นต์ นั่นคือธุรกิจใหม่เหล่านี้ประสบความสำเร็จเพียงพอที่จะสร้างรายได้ให้กับครัวเรือนอย่างมีนัยสำคัญ Olds กล่าวว่า "ผู้ประกอบอาชีพอิสระรายใหม่กำลังทำงานหลายชั่วโมงต่อสัปดาห์นานขึ้น และมากขึ้นหลายสัปดาห์ต่อปี และทำเงินได้มากขึ้นจากบริษัทเหล่านี้" Olds กล่าว "นี่ไม่ใช่สุนัขที่ไม่ควรจะมั่นคงมาแต่แรก นี่คือความฝันของผู้คนที่พวกเขาเคยถูกขัดขวางมาก่อน" ผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกันเกิดขึ้นในการศึกษาความเชื่อมโยงระหว่างการเป็นผู้ประกอบการและการมีสิทธิ์เข้าร่วมโปรแกรมเสริมความช่วยเหลือด้านโภชนาการ (SNAP) ซึ่ง Olds ให้รายละเอียดไว้ในเอกสารปี 2014 เรื่อง " ผู้ประกอบการแสตมป์อาหาร(pdf) "การวิจัยของเขาตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากการขยายระดับเกณฑ์ SNAP อย่างมีนัยสำคัญในช่วงกลางปี ​​2000 ซึ่งทำให้ข้อกำหนดด้านคุณสมบัติลดลง ทำให้มีคนจำนวนมากขึ้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับโปรแกรมแสตมป์อาหาร เขาพบว่าครัวเรือนที่เข้าเกณฑ์ใหม่มีแนวโน้มที่จะรวมผู้ประกอบการมากขึ้น 20% อันเป็นผลมาจากนโยบาย การเป็นเจ้าของธุรกิจแบบบูรณาการเพิ่มขึ้น 16 เปอร์เซ็นต์ในกลุ่มผู้มีสิทธิ์ใหม่