เอกสารใหม่ที่นำโดยนักวิจัยของ Concordia ได้สรุปว่าเทคโนโลยีขั้นสูงและข้อมูลที่มีอยู่เมื่อเร็วๆ นี้ช่วยให้ความพยายามนั้นเป็นอย่างไร

บทความที่มีการตีพิมพ์ในวารสารกระบวนการทางอุทกวิทยา ในนั้น ผู้เขียนนำและผู้ร่วมงานวิจัย Guénolé Choné และ Pascale Biron ศาสตราจารย์ในภาควิชาภูมิศาสตร์ การวางแผนและสิ่งแวดล้อม ได้นำเสนอวิธีการใหม่ในการสร้างแบบจำลองน้ำท่วมระดับลุ่มน้ำตามข้อมูล LiDAR ผู้เขียนร่วมของพวกเขา ได้แก่ Thomas Buffin-BélangerจากUniversité du Québec à Rimouski, ผู้ร่วมวิจัยของ Concordia Iulia Mazgareanu, Jeff Neal จาก University of Bristol และ Christopher Sampson จาก บริษัท Fathom ซึ่งเป็น บริษัท ทำแผนที่น้ำท่วมในสหราชอาณาจักรซึ่งเป็นผู้บุกเบิกด้านนี้ ของการทำแผนที่น้ำท่วมขนาดใหญ่

LiDAR -- การตรวจจับแสงและระยะ -- เป็นระบบแผนที่ที่ใช้เลเซอร์พัลซิ่งที่ติดตั้งบนเครื่องบินเพื่อวัดช่วงบนพื้นผิวโลก ข้อมูลที่รวบรวมสามารถนำมาใช้เพื่อแสดงภาพภูมิประเทศในท้องถิ่นได้อย่างแม่นยำเป็นพิเศษ ซึ่งอาจเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่ออุตสาหกรรมทรัพยากรธรรมชาติ นักภูมิศาสตร์ และนักวิจัยอื่นๆ รวมถึงหน่วยงานด้านความปลอดภัยสาธารณะและผู้ประกันตน ในกรณีนี้ ข้อมูลที่รวบรวมโดยกระทรวงป่าไม้ สัตว์ป่า และสวนสาธารณะของควิเบกเพื่อประโยชน์ของอุตสาหกรรมป่าไม้ขนาดใหญ่ของควิเบก ข้อมูลนี้เปิดเผยต่อสาธารณะบนเว็บไซต์ Forêt ouverte

ความเสี่ยงจากการคำนวณ

การทำแผนที่ขนาดใหญ่ของพื้นที่อันตรายจากอุทกภัยอาศัยข้อมูลดาวเทียม ซึ่งให้โมเดลความละเอียดกริดประมาณ 30 เมตร LiDAR เสนอความละเอียดกริดหนึ่งเมตร ในระดับนี้ สามารถให้การอ่านระดับความสูงที่แม่นยำภายใน 15 ถึง 20 เซนติเมตร

แม้ว่า LiDAR จะไม่สามารถเจาะน้ำผิวดินได้ แต่ก็สามารถอ่านค่าผิวน้ำได้อย่างแม่นยำซึ่งระบุวันที่และประทับเวลา ในแบบจำลองของพวกเขา นักวิจัยจับคู่ข้อมูลนี้กับข้อมูลการระบายของแม่น้ำที่จัดทำโดยกระทรวงสิ่งแวดล้อมและการต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เพื่อคำนวณความลึกของก้นแม่น้ำหรือที่เรียกว่าการวัดปริมาณน้ำ

การมีความรู้เกี่ยวกับความสามารถในการบรรทุกของแม่น้ำจะทำให้เจ้าหน้าที่ความปลอดภัยสาธารณะมีเวลาเพียงพอในการดำเนินการและเตือนผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ เมื่อแบบจำลองทางอุทกวิทยาทำนายสภาวะที่อาจนำไปสู่น้ำท่วม นักวิจัยกล่าวว่าระบบนี้ใช้ได้กับแม่น้ำขนาดใหญ่อย่าง Gatineau หรือ Chaudière เช่นเดียวกับแม่น้ำที่มีขนาดเล็กลงจนถึงความกว้างประมาณ 10 เมตร แม่น้ำเหล่านี้ประกอบขึ้นเป็นแม่น้ำประมาณ 25,000 กิโลเมตรทางตอนใต้ของควิเบกเพียงแห่งเดียว Biron เปรียบแบบจำลองกับแค็ตตาล็อกที่เจ้าหน้าที่สามารถอ้างถึงเมื่อต้องการคาดการณ์ระดับน้ำท่วมที่เป็นไปได้ของเหตุการณ์ตามสถานการณ์เฉพาะ

โครงการนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ Projet INFO-Crue ซึ่งเป็นโครงการของรัฐบาลควิเบกในการปรับปรุงแผนที่น้ำท่วมในลุ่มน้ำสำคัญ 50 แห่ง ซึ่งกลายเป็นลำดับความสำคัญเร่งด่วนหลังเกิดอุทกภัยครั้งล่าสุด

"การสร้างแบบจำลองขนาดใหญ่เป็นวิธีที่ควิเบกจะได้รับการประเมินความเสี่ยงจากน้ำท่วมในระดับแนวหน้า เนื่องจากเป็นไปไม่ได้ที่จะส่งนักสำรวจออกไปวัดปริมาตรน้ำเป็นระยะทาง 25,000 กิโลเมตร" Biron กล่าว "นี่เป็นตัวอย่างของการวิจัยขั้นพื้นฐานที่พยายามพัฒนาเครื่องมือที่กลายเป็นงานวิจัยประยุกต์ที่จะช่วยให้สังคมเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์น้ำท่วมในอนาคตได้ดีขึ้น"