รำลึกถึงภาพพระธาตุช่อแฮ พระอาทิตย์สาดแสงยามเช้า เหมือนความฝันของฉันที่ส่องประกายเมื่อครั้งเป็นนักศึกษา วันนี้พิเศษกว่าวันอื่น เพราะจะเล่าเรื่องเส้นทางสู่ครูให้เด็กๆ ประถมฟัง ตื่นเต้นผสมเกร็งเล็กน้อย จะเล่าแบบไหนให้หนูๆ อินและสนุกไปด้วย เตรียมขนม "ปั้นขลิบ" มาแจกด้วย อิอิ

ขี่มอเตอร์ไซค์คู่ใจไปโรงเรียน สายลมปะทะหน้า สดชื่นจนหายง่วง เจอเด็กๆ เตรียมดอกไม้จากดอยหลวง มาไหว้ครูประจำวันจันทร์ ประเพณีน่ารักที่ช่วยให้วันจันทร์ไม่น่าเบื่ออีกต่อไป

เข้าห้องเรียน ปลุกพลังด้วยเกม "ทายใจอาชีพ" ให้เด็กๆ ทายอาชีพจากสถานการณ์ สนุกจนลืมเวลา บางคนวิ่งไปหน้าห้อง แสดงท่าประกอบคำตอบ ฮากันทั้งห้อง บรรยากาศชวนให้นึกถึงตัวเองสมัยเรียน มุ่งมั่น ฝันอยากเป็นครู

ถึงเวลาเล่าเรื่อง เล่าด้วยความจริงใจ ว่าตัวเองเคยเป็นเด็กซน ชอบพูด ชอบถาม อาจารย์ใจดีจุดประกายความรักภาษาไทย อยากถ่ายทอดความรู้และแรงบันดาลใจให้คนอื่นบ้าง เล่าไป ยิงคำถามกระตุ้นเด็กๆ บ้าง บางคนตาโต อยากรู้อยากเห็น น่าเอ็นดูจริงๆ

พักเที่ยง ชวนเพื่อนครูเดินไป "ตลาดสดเทศบาลเมืองพะเยา" ชิม "แกงแค" ร้านเจ๊พร สูตรเด็ดประจำถิ่น น้ำแกงเข้มข้น หอมเครื่องเทศ กินคู่กับข้าวเหนียวร้อนๆ อร่อยฟินจนลืมนับชิ้น อิ่มท้องแล้ว เดินเล่น ชมสินค้าพื้นเมือง พูดคุยกับพ่อค้าแม่ค้า รู้สึกอิ่มใจที่ได้เรียนรู้วิถีชีวิตชุมชน

บ่ายโมง กลับมาสอน ต่อด้วยกิจกรรม "เขียนจดหมายถึงตัวเองในอนาคต" แจกกระดาษ ให้เด็กๆ เขียนเล่าความฝัน อาชีพที่อยากเป็น พร้อมเหตุผล เด็กๆ เขียนกันอย่างตั้งใจ บางคนเขียนถึงครู บอกว่าอยากเป็นครูสอนภาษาไทย บางคนเขียนถึงนักดนตรี บอกว่าอยากสืบสานวัฒนธรรม อ่านแล้วประทับใจ! เด็กๆ ช่างมีฝันที่สวยงามจริงๆ

เลิกเรียน เดินไปช่วยยายขาย "หมูทอดน้ำปลา" ที่ตลาดสด กลิ่นหอมเครื่องเทศ ยั่วน้ำลายลูกค้า ขายไป คุยกับลูกค้าไป เพลินจนเกือบลืมเวลา ยิ่งเห็นรอยยิ้มลูกค้า ชีวิตครูก็ยิ่งมีความสุข

กลับถึงบ้าน แม้จะเหนื่อย แต่ใจอิ่มเอิบ เหมือนกับวิวทุ่งนากว้างไกลยามเย็น วันนี้ ไม่ได้แค่สอนภาษาไทย แต่ยังได้ปลูกฝัน จุดประกายแรงบันดาลใจให้เด็กๆ รู้สึกภูมิใจที่เป็น "ครูพะเยา" พรุ่งนี้ รอพบกับวันอังคาร ที่น่าตื่นเต้นไม่แพ้กัน!